Zambaklar En Issız Yerlerde Açar/Sezai Karakoç
ve vardır her vahşi çiçekte bir gurur
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyveler sabırla olgunlaşırmış
Birgün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
Martılar konuyor omuzlarıma
Gözlerin İstanbul oluyor birden
Ben bir şarkı,ben bir türküyüm
Ben Meryem'in yanağındaki tüyüm
Beni bir azizin nefesi uçurur
İçimde 'ın korkusu var
Cici ayaklarım iplikle bağlı
Ben onun sılası kendimin gurbetiyim
Sineklerin kanadını ısıtan
Bir güneş toprağı yarığ çıkacak
Kadınlar sansa da yaşadığını
Şarkısız kaldıkca yaşamayacak
Kadınları şarkılar,akrepler aydınlatır
Akşamlardan,gecelerden,senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Birgün,birdenbire çıkıp gelmesen
Ve yalnızlık,sigara külü kadar yalnızlık
Ve toprağın rüyaya yılan gibi girişi
Sana da Mona Roza taş bebeği bıraktık
Ellerinde kılıçlı balıkların bir dişi
Senin hatıran kadar büyük,yeni,karanlık
Senin hatıran kadar ve şeytan işi
Ve yalnızlık,sigara külü kadar yalnızlık
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen heryerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak isklelerde
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi
Sırrımı söylüyorum vefalı balıklar
Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarını rüzgara
Bir çocuğun ardıma düşen heykellerimi
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Zaman çabuk çabuk geçiyor Mona
Saat 12 dir söndü lambalar
Uyu da turnalar gelsin rüyana
bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Sezai KARAKOÇ
Yorumlar