Z a m a n v e B e n

Arkasından itekliyorum, hasta yatağımda,
Geceleri zamanın,

Şu hurdahaş olmuş bedenimle!..



Bir inat, bir inat ki görme!..

Yapma bunu bana zaman, yapma yürü!..


Ayak sürüme ıstırabımın içinde ey zaman!..



Yeter artık,çek git!..

Hadi, hadi n’olur çek git!..
Yürü, yürü, Allah aşkına yürü!..

Geç artık,direnme böyle yürü!..



Etme,eyleme!..

“ Allah, lillâh aşkına “ yapma bunu bana… Yürü!..

Ne olur geç artık!.. Ne olur yürü!..

Ne bekliyorsun üzerimde; bostan korkuluğu gibi!?..



Ömrümün bir parçası olsan da;

Haydi çek, git!.. Haydi yürü!..

Seni istemiyorum artık;

Adın “ Yaşamak” olsa da!..



Abbas Gökçe,

27.05.2001 Altunizade – İst.